روش درست و اصولی نوشتن کلمات
در زبان فارسی کلمات و واژه هایی هستند که به صورت صحیح نوشته نمی شوند ،البته هنگامی که به صورت گفتاری آنها را تلفظ می کنیم درست ادا می شوند و صحیح هم شنیده می شوند اما صورت نوشتن آنها غلط یا اشتباه است. زبان فارسی قواعد و مقرراتی دارد که بر هر فارسی زبانی واجب است آنها را فرا بگیرد، و روش صحیح نوشتن بعضی از کلمات که شکل نوشتن آنها در بساری از کتاب ها و رسانه ها و همچنین نامه ها کاملا اشتباه است.پس لازم است بیاموزیم و تمرین کنیم روش نوشتن بعضی از کلمات رایج در زبان شیرین فارسی را که صورت اشتباه نوشتن آنها باب شده است.کلمات را درست و اصولی بنویسیم
در زیر روش نوشتن درست و اصولی این کلمات را ذکر کرده ایم:
ننویسیم:لیست
باید بنویسیم: سیاهه+فهرست
ننویسیم:احتراما
باید بنویسیم:با احترام
ننویسیم:نامزدین
باید بنویسیم:نامزدان
ننویسیم: وصلت
بنویسیم: پیوند
ننویسیم: خورده فروشی
بنویسیم:خرده فروشی
ننویسیم:خوار و بار
بنویسیم:خواربار
ننویسیم:ارسال کردن+ارسال کردم
بنویسیم:فرستادن+فرستادم
ننویسیم:حق الزحمه
بنویسیم: دستمزد
ننویسیم:زحمت+زحمات
بنویسیم:کوشش+کوشش ها
ننویسیم:شعرای معاصر
بنویسیم:شاعران هم رمان
ننویسیم:ظنّیات
بنویسیم:گمان ها
ننویسیم:نسخ مختلف
بنویسیم:نسخه های گوناگون
ننویسیم:سالیان متمادی
بنویسیم:سالیان دراز
ننویسیم:خبر به بیرون نشت کرد
بنویسیم:خبر به بیرون راه یافت
ننویسیم:نامگزاری
بنویسیم:نامگذاری
ننویسیم:بالاخره+بلاخره
باید بنویسیم:سرانجام
ننویسیم:فوروارد
بنویسیم:بازپخش+بازفرستادن
ننویسیم:علامت
باید بنویسیم:نشانه
ننویسیم:سوالی
بنویسیم:پرسشی
ننویسیم:سوال کردن
باید بنویسیم:پرسیدن
ننویسیم:سوال می کنم
بنویسیم:می پرسم
درست و اصولی نوشتن کلمات
درست بنویسیم
ننویسیم:به التبع ما نیز لیستی نمی دهیم
باید بنویسیم:بالطبع ما نیز سیاهه ای نمی دهیم
ننویسیم بالطبع آن مانیز اقدام می کنیم
بنویسیم:به تبع ظان مانیز اقدام می کنیم+ پیرو آن مانیز اقدام می کنیم+به دنبال آن ما نیز اقدام می کنیم
ننویسیم:سوغ دادن+سوغ بدهید
باید بنویسیم:سوق دادن+سو دهی+ سو بدهید
ننویسیم:سپاسگذار
بنویسیم:سپاسگزار
باید درست و اصولی بنویسیم
دانش های زبانی
در ترکیبب جمله ی :احترام گذاشتن
اینطور که به نظر می آید در این جمله،فعل گذاشتن اشتباه یا غلط باشد و صورت صحیح آن گزاردن است.یعنی به جا آوردن.
این ترکیب فقط در قرون متأخر ساخته و رایج شده است. می توان حدس زد که در عهد صفویه و قاجاریه که تمایز معنایی و املایی دو فعل گذاشتن و گزاردن ،مشتبه و مشوش شده است ترکیب احترام گذاشتن ساخته شده است.
به هر حال این ترکیب با همین املا در نوشته های قرون اخیر به کار رفته و در فرهنگ ها نیز به همین صورت ضبط شده است و استعمال آن اشکالی ندارد.
ترکیب:سؤال پرسیدن
غلط است و حشو دارد و به جای آن باید گفت: سؤال کردن
بنیان-بنیاد
اغلب فرهنگ ها معنای بنیان و بنیاد را به صورت یکسان نوشته اند ، اما این دو کلمه مترادف نیستند.
بنیاد:یک واژه ی فارسی به معنای ، پایه _پیِ بنا-است.
در صورتی که بنیان یک واژه ی عربی به معنای خود بنا و همچنین خانه است.
با این همه،معنای این دو لفظ در ترکیبات ،به یکدیگر نزدیک و تقریبا مترادف می شود.
به عنوان مثال: بنیادگذار به معنای- پایه گذار و مؤسس
و بنیانگذار به معنای بنا کننده و برپا کننده است و در نهایت معنای آنها یکی می باشد.
در مواردی نیز بنیان به معنای بنیاد به کار رفته است اما موارد آن بسیار کم یاب است.
منبع: ابوالحسن نجفی. مرکز نشر دانشگاهی
غلط ننویسیم، درست و اصولی بنویسیم
ننویسیم:اساتید
بایدبنویسیم:استادان
ننویسیم:کپی
بنویسیم:رونوشت
ننویسیم:ذکر+لازم به ذکر
بنویسیم:یادآوری+شایان یادآوری
ننویسیم:لطفا
بنویسیم:همراه با مهر+مهربانی کنید
ننویسیم:فورا
باید بنویسیم:زود
ننویسیم:گاها
باید نوشت:گاهی
ننویسیم:نیابت
بنویسیم:جانشینی+جایگزینی
ننویسیم:سریعا
باید نوشت:به سرعت+بسیار زود
ننویسیم:حضورا
بنویسیم:حضوری
ننویسیم:شفاها
بنویسیم:شفاهی
ننویسیم:تلفنا
بنویسیم:تلفنی
ننویسیم:عدم رعایت
باید بنویسیم:رعایت نکردن
ننویسیم:عدم وجود
بنویسیم:نبود+وجود نداشتن+نبودن
ننویسیم:عدم حضور
بنویسیم:حضور نداشتن+نبودن
درست و اصولی نوشتن کلمات
یکی از لغزش های فراگیر در زبان فارسی آن است که (و-یا -او) را ، واژه ای که با آن دو جمله یا واژه را به هم پیوند می دهیم، به شیوه ی نادرست: وَ به کار می برند. به گونه ای که ریخت درست آن که (اُ) است. بسیار اندک به کار گرفته می شود.
برای نمونه در ترکیب هایی مانند: زن و مرد” و “پیر و جوان” می بایست اُ به کار برده شود و به کارگیری وَ نادرست می باشد.
به کار بردن وَ در شعارها نیز نادرست می باشد.برای نمونه: سال هزار و سیصد و نه.” واو باید به ریخت درست اُ گفته شود.
میر جلال الدین کزازی
اسلوب معادله استعاره تشبیه بیان شعر سپید آموزش تقطیع به زبان ساده منظور از شعر طرح چیست