سپیده_مرغ معما-سهراب سپهری
سپیده
در دور دست
قویی پریده بی گاه از خواب
شوید غبار نیل زبال و پر سپید
لب های جویبار
لبریز موج زمزمه در بستر سپید
در هم دویده سایه و روشن
لغزان میان خرمن و دوده
شبتاب می فروزد در آذر سپید
همپای رقص نازک نی زار
مرداب می گشاید چشم تر سپید
خطی ز نور روی سیاهی است
گویی در آبنوس درخشد زر سپید
دیوار سایه ها شده ویران
دست نگاه در افق دور
کاخی بلند ساخته با مرمر سپید
سهراب سپهری
دود می خیزد
مرغ معما
دیر زمانی است روی این شاخه ی بید
مرغی بنشسته کو به رنگ معماست
نیست هم آهنگ او صدایی ،رنگی
چون من در این دیار تنها، تنهاست
گرچه درونش همیشه پر از هیاهوست
مانده بر این پرده لیک صورت خاموش
روزی اگر بشکند سکوت پراز حرف
بام و در این سرای می رود از هوش
راه فرو بسته گرچه مرغ به آوا
قالب خاموش او صدایی گویاست
می گذرد لحظه ها به چشمش بیدار
پیکر او لیک سایه_روشن رویاست
رسته ز بالا و پست بال و پر او
زندگی دور مانده:موج سرابی
سایه اش افسرده بر درازی دیوار
پرده ی دیوار و سایه:پرده ی خوابی
خیره نگاهش به طرح های خیالی
آنچه در آن چشم هاست نقش هوس نیست
دارد خاموشی اش چون با من پیوند
چشم نهانش به راه صحبت با کس نیست
ره به درون می برد حکایت این مرغ
آنچه نیاید به دل خیال فریب است
دارد با شهرهای گمشده پیوند
مرغ معما در این دیار غریب است
سهراب سپهری
سپیده_مرغ معما-سهراب سپهری
سهراب سپهری یکی از پیشگامان شعر معاصر فارسی است. سبک وی طرفداران زیادی در ایران دارد و اشعارش به چندین زبان دنیا ترجمه شده است. این هنرمند متواضع، که فرهنگ، هنر، فلسفه و عرفان را در اشعار و آثار نقاشی خود تلفیق کرده بود، در اول اردیبهشت سال ۱۳۵۹ درگذشت و او را در صحن امامزاده‌ی سلطان علی ابن محمد باقر در روستای مشهد اردهال کاشان به خاک سپردند
سهراب سپهری شاعر، نویسنده ونقاش اهل کاشان ۱۵ مهر سال ۱۳۰۷ در خانواده‌ای اهل هنر و ادب در کاشان دیده به جهان گشود. سهراب از شاعران نامدار دوره‌ی معاصر ایران است.
وی که از بیماری سرطان خون رنج می‌برد، در ۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در یکی از بیمارستان‌های تهران چشم از جهان فرو بست. پیکر این هنرمند در صحن امامزاده سلطان علی ابن محمد باقر در روستای مشهد اردهال در ۴۲ کیلومتری غرب کاشان به خاک سپرده شد. این امامزاده در سال ۱۳۳۴ با شماره‌ی ثبت ۳۹۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
